Η εξαγωγή/σύνθλιψη έγινε εν ψυχρό στο ελαιοτριβείο "Χαροκοπάκη" που βρίσκεται στην Επισκοπή Ρεθύμνου. Προσωπικά εντυπωσιάστηκα με το επίπεδο του συγκεκριμένου ελαιοτριβείου καθώς είναι τόσο καθαρό και αστραφτερό (μηχανήματα και χώροι) που νομίζεις ότι μπαίνεις μέσα σε κανένα ιατρείο. Ελπίζω να είναι το ίδιο καθαρός και ως προς τα λύμματα και τα απόβλητα που βγάζει και τον τρόπο που τα διαχειρίζεται...
Στο ελαιοτριβείο μετρήθηκε και η οξύτητα που ήταν 0,4%. Τη μετράνε με ένα φορητό όργανο που δε ξέρω πολλές λεπτομέρειες για τη λειτουργία και την ακρίβεια του. Επειδή όμως το σύνηθες είναι να πουλάς το λάδι στο εργοστάσιο που το βγάζεις και η τιμή που σου δίνουν εξαρτάται από την οξύτητα, είναι πολύ αυστηροί και πάντα σου δίνουν τιμή προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω... Σχετικά με την οξύτητα, σημαντικό ρόλο παίζει και το πόσο άμεσα μετά τη συγκομιδή θα γίνει η εξαγωγή. Δλδ αν οι ελιές μείνουν πάνω στα δίκτυα ή/και μέσα στα σακιά μερικές μέρες, τότε ανεβαίνει η οξύτητα. Εμείς δώσαμε μεγάλη προσοχή σ αυτό και οι ελιές πήγαιναν κάθε μέρα στο εργαστάσιο, αμέσως μετά τη συγκομιδή.
Η εμφιάλωση έγινε με χειροκίνητο τρόπο (χωνί) καθώς το συγκεκριμένο ελαιοτριβείο δε διαθέτει ανάλογο εμφιαλωτικό εξοπλισμό। Χρειάστηκαν περίπου 3,5 ώρες για να γεμίσουν 200 πεντόλιτρα δοχεία.
Πρέπει να σημειώσω ότι κατά την εμφιάλωση δεν έγινε κάποιου είδους φιλτράρισμα του ελαιολάδου με αποτέλεσμα να έχει διατηρηθεί αναλοίωτη η φρεσκάδα και τα θρεπτικά του συστατικά αλλά και να παρατηρείται στον πάτο κάθε συσκευασίας ένα ελάχιστο κατακάθι (μίγμα λίπους και υγρασίας) που δεν επηρεάζει την ποιότητα του προϊόντος, αντιθέτως αποτελεί δείγμα της γνησιότητας και της αυθεντικότητας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου