Την περίοδο των γιορτών λάβαμε τα πολυαναμενόμενα αποτελέσματα της φυλλοδιάγνωσης και της ανάλυσης εδάφους, μετά από επιτόπια επίσκεψη στο Ινστιτούτο Ελιάς που συνοδεύτηκε από διεξοδική και ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον υπεύθυνο του εργαστηρίου φυσιολογίας - θρέψης Δρ Γ. Ψαρρά.
Τα αποτελέσματα των αναλύσεων τεκμηρίωσαν τις αυτονόητες και οφθαλμοφανείς τροφοπενίες και ελλείψεις θρεπτικών συστατικών του εδάφους που έχουν προέλθει από την μακρόχρονη αποφυγή των χημικών λιπασμάτων. Και οι δύο ελαιώνες κλείνουν ουσιαστικά μια δεκαετία χωρίς την παραμικρή χημική λίπανση και με μοναδική προσπάθεια εμπλουτισμού, την περσινή οργανική (κοπριά αιγοπροβάτων) λίπανση.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις αναλύσεις του εργαστηρίου φυσιολογίας - θρέψης:
Τα επίπεδα Αζώτου και Βορίου είναι χαμηλά και στις δύο τοποθεσίες, ενώ το Κάλιο είναι χαμηλό στην τοποθεσία Μουρί. Ο Φώσφορος κρίνεται επαρκής και στις δύο τοποθεσίες. Οι οδηγίες λίπανσης δίνονται στο φύλλο ανάλυσης εδάφους.
Το έδαφος είναι μέσης σύστασης με αλκαλικό pH υψηλά επίπεδα οργανικής ουσίας και δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα αλατότητας. Τα επίπεδα Καλίου και Φωσφόρου στην περιοχή Λουριά είναι επαρκή, ενώ αντίθετα στην περιοχή Μουρί είναι χαμηλά. Το υπολειμματικό Άζωτο είναι χαμηλό και στις δύο περιοχές.
Με βάση τα παραπάνω, θα πρέπει να ενισχυθεί η συχνότητα και ποσότητα της Αζωτούχου λίπανσης (έχει εφαρμοσθεί μόνο 1 λίπανση με κοπριά την τελευταία 5ετία). Θα πρέπει επίσης να εφαρμοσθεί Κάλιο σε ποσότητα 0,75 μονάδων ανά δένδρο, τον Δεκέμβριο. Τέλος, με βάση την ανάλυση των φύλλων πρέπει να προστεθεί Βόριο σε μορφή Βόρακα και ποσότητα 150 γρ./δένδρο στα Λουριά και 300-500 γρ./δένδρο στο Μουρί, με επανάληψη κάθε 3 χρόνια.
Μετά τις παραπάνω οδηγίες που λάβαμε από το γεωπόνο του ινστιτούτου, είμαστε στην αναζήτηση των κατάλληλων μεθόδων ώστε να προσφέρουμε στο έδαφος τις απαραίτητες ποσότητες αζώτου, καλίου και βορίου. Θα επανέλθω με αναλυτικότερες πληροφορίες σχετικά με τις πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες που έχουμε συλλέξει σχετικά με βασικά θρεπτικά συστατικά (άζωτο, φώσφορο, κάλιο), τα ιχνοστοιχεία (μαγνήσιο, βόριο κλπ), τις μεθόδους λίπανσης (χημική, οργανική) αλλά και τους τρόπους εφαρμογής (διαφυλλική, υδροδιάλυση κλπ) που συνθέτουν όλα μαζί το πολύ σημαντικό κεφάλαιο του εμπλουτισμού του εδάφους και της θρέψης των ελαιόδεντρων.
Κλείνω την ανάρτηση με μια σύντομη αναφορά στη σπουδαία δουλειά που γίνεται στο Ινστιτούτο Υποτροπικών Φυτών και Ελιάς Χανίων και στους πολύ αξιόλογους ερευνητές που διαθέτει. Η προσφορά του στους κρητικούς ελαιοπαραγωγούς είναι αναγνωρισμένη από όλους τους τοπικούς φορείς αλλά αυτό δεν αποτρέπει την απαξίωση και σταδιακή του αδρανοποίηση όπως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα ερευνητικά ινστιτούτα της χώρας... Σε μια περίοδο που η στροφή στην ποιοτική αγροτική παραγωγή είναι πιο απαραίτητη από ποτέ, τα ερευνητικά αυτά ιδρύματα με την μεγάλη τεχνογνωσία και εμπειρία, οδηγούνται δυστυχώς στο κλείσιμο. Περισσότερα για το Ινστιτούτο Ελιάς και τις δράσεις του μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://www.nagref-cha.gr
Τα αποτελέσματα των αναλύσεων τεκμηρίωσαν τις αυτονόητες και οφθαλμοφανείς τροφοπενίες και ελλείψεις θρεπτικών συστατικών του εδάφους που έχουν προέλθει από την μακρόχρονη αποφυγή των χημικών λιπασμάτων. Και οι δύο ελαιώνες κλείνουν ουσιαστικά μια δεκαετία χωρίς την παραμικρή χημική λίπανση και με μοναδική προσπάθεια εμπλουτισμού, την περσινή οργανική (κοπριά αιγοπροβάτων) λίπανση.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις αναλύσεις του εργαστηρίου φυσιολογίας - θρέψης:
Τα επίπεδα Αζώτου και Βορίου είναι χαμηλά και στις δύο τοποθεσίες, ενώ το Κάλιο είναι χαμηλό στην τοποθεσία Μουρί. Ο Φώσφορος κρίνεται επαρκής και στις δύο τοποθεσίες. Οι οδηγίες λίπανσης δίνονται στο φύλλο ανάλυσης εδάφους.
Το έδαφος είναι μέσης σύστασης με αλκαλικό pH υψηλά επίπεδα οργανικής ουσίας και δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα αλατότητας. Τα επίπεδα Καλίου και Φωσφόρου στην περιοχή Λουριά είναι επαρκή, ενώ αντίθετα στην περιοχή Μουρί είναι χαμηλά. Το υπολειμματικό Άζωτο είναι χαμηλό και στις δύο περιοχές.
Με βάση τα παραπάνω, θα πρέπει να ενισχυθεί η συχνότητα και ποσότητα της Αζωτούχου λίπανσης (έχει εφαρμοσθεί μόνο 1 λίπανση με κοπριά την τελευταία 5ετία). Θα πρέπει επίσης να εφαρμοσθεί Κάλιο σε ποσότητα 0,75 μονάδων ανά δένδρο, τον Δεκέμβριο. Τέλος, με βάση την ανάλυση των φύλλων πρέπει να προστεθεί Βόριο σε μορφή Βόρακα και ποσότητα 150 γρ./δένδρο στα Λουριά και 300-500 γρ./δένδρο στο Μουρί, με επανάληψη κάθε 3 χρόνια.
Μετά τις παραπάνω οδηγίες που λάβαμε από το γεωπόνο του ινστιτούτου, είμαστε στην αναζήτηση των κατάλληλων μεθόδων ώστε να προσφέρουμε στο έδαφος τις απαραίτητες ποσότητες αζώτου, καλίου και βορίου. Θα επανέλθω με αναλυτικότερες πληροφορίες σχετικά με τις πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες που έχουμε συλλέξει σχετικά με βασικά θρεπτικά συστατικά (άζωτο, φώσφορο, κάλιο), τα ιχνοστοιχεία (μαγνήσιο, βόριο κλπ), τις μεθόδους λίπανσης (χημική, οργανική) αλλά και τους τρόπους εφαρμογής (διαφυλλική, υδροδιάλυση κλπ) που συνθέτουν όλα μαζί το πολύ σημαντικό κεφάλαιο του εμπλουτισμού του εδάφους και της θρέψης των ελαιόδεντρων.
Κλείνω την ανάρτηση με μια σύντομη αναφορά στη σπουδαία δουλειά που γίνεται στο Ινστιτούτο Υποτροπικών Φυτών και Ελιάς Χανίων και στους πολύ αξιόλογους ερευνητές που διαθέτει. Η προσφορά του στους κρητικούς ελαιοπαραγωγούς είναι αναγνωρισμένη από όλους τους τοπικούς φορείς αλλά αυτό δεν αποτρέπει την απαξίωση και σταδιακή του αδρανοποίηση όπως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα ερευνητικά ινστιτούτα της χώρας... Σε μια περίοδο που η στροφή στην ποιοτική αγροτική παραγωγή είναι πιο απαραίτητη από ποτέ, τα ερευνητικά αυτά ιδρύματα με την μεγάλη τεχνογνωσία και εμπειρία, οδηγούνται δυστυχώς στο κλείσιμο. Περισσότερα για το Ινστιτούτο Ελιάς και τις δράσεις του μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://www.nagref-cha.gr